Poznałeś w ostatnich wpisach metody programowania sterownika. Teraz zastanawiasz się, co jest wewnątrz sterownika? Jak to się dzieje, że po zaprogramowaniu sterownik działa i realizuje napisany kod programu? Dzisiaj opiszę Ci budowę wewnętrzną sterownika PLC
Budowa wewnętrzna PLC
Obiekty, które tworzysz w TIA Portal są umieszczane w pamięci sterownika. Tego pewnie się domyśliłeś. Jednak ta pamięć jest podzielona na kilka różnych obszarów, co stanowi podstawę komunikacji określonych fragmentów programu a obiektem sterowania.
Model pamięci przedstawiono poniżej
Cały program użytkownika łącznie z parametrami konfiguracyjnymi sprzętu są na samym początku przechowywane w programatorze (nasz komputer lub laptop), co realizuje oprogramowanie TIA Portal.Podczas programowania są one transferowane do sterownika PLC. Programowanie jest możliwe dzięki połączeniu sterownika z programatorem kablem Ethernetowym. Pamiętasz zapewne, że przed programowanie przeprowadzałeś kompilację całego projektu. Wówczas zostały utworzone pliki wynikowe tej kompilacji. Podczas programowania wszystkie pliki utworzone podczas kompilacji trafiają do pamięci ładowania, która jest zintegrowana z CPU. Jeżeli w sterowniku została umieszczona karta pamięci, wówczas pamięć ładowania znajduje się na tej karcie.
Pamięć systemowa
Pamięć systemową można podzielić na cztery główne obszary.
Pamięć obrazu
W tej pamięci znajduje się tu obraz wejść i wyjść cyfrowych. Na początku każdego cyklu wykonania programu firmware sterownika (system operacyjny) automatycznie uaktualnia tą pamięć. Polega to na zapisie aktualnego stanu wejść cyfrowych. Na koniec cyklu wykonania programu następuje do tego obszaru zapis stanu wyjść cyfrowych,
Bufor komunikacyjny
W przypadku wymiany danych z innym urządzeniami dane wysyłane, jak również odbierane trafiają do tego bufora,
Bufor diagnostyczny
W tym obszarze pamięci znajdują informacje o zdarzeniach, które pojawiły się w sterowniku. Z tego bufora można odczytać np. kiedy sterownik został zatrzymany lub uruchomiony. Wszystkie informacje o błędach są umieszczane w tym buforze.
Stos
Ten obszar jest dzielony na stos:
lokalnych danych – przechowanie chwilowych wartości zmiennych podczas wykonywania danej funkcji,
bloków (funkcji) – zawiera informacje o hierarchi wywołań funkcji (bloków FB i FC),
przerwań – informacja o hierarchi pojawiania się przerwań, jeżeli w danym momencie jest ich większa liczba.
Pamięć użytkownika
Pamięć użytkownika dzieli się na trzy obszary.
Pamięć trwała
Nieulotna pamięć do przechowania ograniczonej liczby wartości zmiennych. Po zaniku zasilania wartości zmiennych z tego obszaru nie zostaną wyzerowane.
Pamięć robocza
Jest to pamięć ulotna przeznaczona do przechowania pewnych elementów projektu (np. wartości zmiennych) podczas wykonywania programu. Zanik zasilania spowoduje wyzerowanie wszystkich wartości zmiennych z tego obszaru pamięci,
Pamięć ładowania
W tym miejscu znajduje się program użytkownika, konfiguracja i dane. Jest to obszar pamięci ulotnej.
Zapraszam do komentowania.
Kurs wideo
Więcej na temat programowania w języku SCL znajdziesz w kursie Sterownik PLC w praktyce: